پنجره ی اتاق من

رو به كوچه ي خوشبخت باز مي شود

آدم هاي ساكن كوچه خوشبخت

هر روز از كنار هم مي گذرند

و با لبخندي ماسيده بر لبان كبودشان

به هم سلام كاغذي مي دهند

صبحگاهان ، خورشيد بي رنگ كاغذي

از پشت خانه هاي كاغذي مردم كوچه ي خوشبخت

طلوع مي كند

مردم كوچه خوشبخت

هر روز پرندگان مرده را جمع مي كنند

و پرندگان قشنگ كاغذي را

به درختان قشنگ كاغذي كوچه خوشبخت مي آويزند

مردم كوچه ي خوشبخت ، هر روز خداي كاغذي شان را

در ظرف كاغذي غذاشان مي گذارند و سر كار مي روند

و شامگاهان ، با فرسودگي كاغذي

به خانه هاي كاغذي شان باز مي گردند

مردم كوچه خوشبخت ، با دل هاي كاغذي ،

عشق هاي كاغذي مي ورزند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: